Malatya’nın tanınmış simaları, bu tanınmışlığı nasıl elde ediyorlar diye bakacak olursak neleri görürüz? Bu kişilerin, düşünce, sanat, eğitim, edebiyat, gibi çok çeşitli alanlarda memleketlerinin gelişmesine, güzelleşmesine katkılar yaptıklarını görürüz.  Malatya’nın değerleri olan bu güzel insanlarımızı Malatya Söz Gazetesindeki köşemde yazıyorum. Bugünkü konuğumu yazarken çok duygulanıyorum.  Köşemde bugünkü konuğum, memleketine, ülkesine hizmet duygusu yüksek, vatansever nesiller yetiştiren, emekli ilkokul öğretmeni Muazzez Yılmaz’dır.  Ben de Muazzez Yılmaz’ın öğrencilerinden biriyim. Muazzez Yılmaz ile ilgili yazılacak o kadar güzel öyküler var ki sayfalara sığdıramam. Köşemde bana ayrılan yerin müsait olduğu kadarını yazacağım.  Öğrencisi olmakla gurur duyduğum Muazzez Yılmaz Öğretmenim 1966’larda Derme İlkokul’unda bizleri okuttular. Rahmete ermiş olan öğretmenlerimiz Zülfünaz Özcan, Nevzat Kahraman,  Mehmet Şahin gibi arkadaşlarıyla birlikte çok güzel bir ekip çalışması yaptılar. Derme İlkokulu’nu en iyi eğitim veren okul haline getirdiler.  Muazzez öğretmenimle aynı mahallede komşu idik. Oğlu Pamir ile de sınıf arkadaşı olduğumuzdan dolayı sık sık evlerine giderdim. Oğlu Pamir gibi bana da derslerimde yardımcı olurdu. Biz dördüncü sınıfta okuyana dek Derme İlkokulu’nda çalışan Muazzez Öğretmenimizi 1969 yılında eşi Rahmetli Bekir Yılmaz aldı Diyarbakır’a götürdü.  Neden mi? Çünkü Bekir Yılmaz öğretmenimiz o yıl Maarif Müfettişi oldu. Tayini Diyarbakır’a çıktı ve gidip orada göreve başladı. Haliyle Muazzez Yılmaz öğretmenimiz de eş durumundan dolayı Diyarbakır’a tayin oldular. Bu tayin nedeniyle Muazzez Yılmaz öğretmenimle irtibatımız kesilmedi.  Bugün 90 yaşında olan öğretmenimle halen görüşüyoruz. Birkaç yıl önce birkaç kez, Muazzez Yılmaz öğretmenimle birlikte çeşitli sosyal etkinliklerde bir araya geldik. Sınıf öğretmeni Muazzez Yılmaz gibi ben de sınıf öğretmeni oldum. Ayrıca bir de Türkiye Satranç Federasyonu Malatya İl Temsilcisi oldum. Hem çalıştığım okullarda öğrencilerimle, hem de satranç turnuvalarının açılış, ödül törenlerinle satranç sporcularımızla bizimle birlikte oldu.  Muazzez Yılmaz öğretmenimin  ‘Unutma’ adlı şiiri vardı. Bu şiiri ilkokuldaki tüm öğrencilerine okur ve okuturdu.  Çocukluğundan başlayarak tüm hayatını ve mesleki anılarını içeren kitaplar ile şiir kitapları yazdı. ‘Tut Elimden Öğretmenim’,  üç ciltlik “Bir Yetim Kızın Anıları” ile “Dostlardan Dostlara”  şiir kitaplarını bana da hediye etti.      İlk kitabının kapağını açınca ilkokul günlerime döndüm. İlkokulda iken bize okuduğu ve okuttuğu ‘Unutma’ şiirini Oğlum Cemal’e diyerek kendi elleriyle yazmış olduğunu gördüm. Bu güzel şiiri birlikte okuyalım.  “Unutma Allah’ını, kitabını, vatanını, milletini, / Doğruluğu, hürmetini, aileni, şerefini,  çalışmayı unutma, / Unutma iyiliği, toprağını, ödevini, / Yardımı, cömertliği, insanlığı unutma, / Hayatında övülsen de, takdir edilmesen de, sırasında dövülsende, aziz olmayı unutma.”              Muazzez Yılmaz’ın kitaplarının editörlüğünü yapan, kitapların basılması işlerini yürüten değerli biri var. Muazzez Yılmaz'ın yeğeni emekli öğretmen ve yazar Suat Gülşen. Muazzez Yılmaz’ı yazıyorsam, Suat Gülşen’in teyzesi hakkındaki duygu ve düşüncelerini de almalıydım. Suat Bey’in, Ulu Çınar Muazzez Yılmaz hakkında anlattıklarını kendilerinden dinleyelim:  “Babasının vefatından 15 gün sonra yetim bir kız olarak dünyaya gelen ve fırıncı bir ailenin dördüncü kızı olan teyzem Muazzez Yılmaz, rahmetli anneannemin çabaları ve öğretmenlerinin de elinden tutması sonucu Akçadağ Köy Enstitüsünden 1947 Yılında başarıyla mezun olmuştur.  Teyzem Muazzez Yılmaz, atandığı köylere görev aşkıyla at sırtında yol almış ve aydınlığa kavuşmak için bekleyen sınıflar dolusu öğrencilere elini uzatmış, ışık olmuş ve onları vatana, millete yararlı birer vatandaş olarak yetiştirmek için öğretmen, memur, kaymakam, doktor, mühendis, subay gibi kariyer sahibi olmalarının temelini atmış, daha önemlisi Atatürkçü ve iyi insan olmaları için gayret göstermiştir. 35 yıl 5 ay öğretmen olarak görev yapan teyzem yıllar boyu anılarını yazmış ve günlük tutarak yaşamını sayfalara dökmüştür. Ben de bu anı ve günlüklerin den derlemeler yaparak yaşamını 3 kitapta anlattım. Ayrıca onun yaşamını yazdığım “Muazzez Öğretmen” öyküm ile Malatya İnönü Üniversitesinin düzenlediği “Öğretmenin Öyküsü” konulu yarışmaya katıldım. Yüzlerce öykü arasından ilk 20 ye girerek “Öğretmenin öyküsü” kitabında yayınlandı. Bu yıl da, teyzem Muazzez Yılmaz’ın 3 kitaptaki yaşamını tek bir kitapta toplayarak “Tut Elimi Öğretmenim” öykü kitabını yazdım. Teyzemin anı kitaplarını yazarken onun yaşadığı olayları adeta ben de yaşadım. Onunla üzülüp, onunla sevindim. Beni en çok duygulandıran ve öğretmen ile öğrenci arasındaki sevgi ve saygı bağının gücünü gösteren olaylardan biri de; 2016 Yılı Öğretmenler günü kutlamasında teyzemi okuluna davet eden Öğretmen Cemal Gürsel Toy’un teyzeme plaket vermesiydi.  Köy Enstitüsü mezunu öğretmene, Cemal Gürsel Toy Öğretmen ile birlikte Prf. Dr. Göknur Aktay’ın “elinden tuttuğu öğrencileri” adına birlikte verdikleri bu plaket; sevgi, saygı ve vefa duygusunun çok anlamlı bir örneğiydi. Teyzem Muazzez Yılmaz kadar beni de çok mutlu etmişti.   Bu vesileyle bir ilkokul öğrencisinin yıllar sonra öğretmenine karşı gösterdiği bu örnek davranışından dolayı Cemal Gürsel Toy Öğretmene teşekkür.”  Şimdi de öğretmenim Muazzez Yılmaz’ın anlattıklarını kendilerinden dinleyelim:  “Temel, Emel, Osman ile Pamir’den sonra bir evladım da sendin. Sen sınıf öğretmeni olduğunda sevinmiştim. Bir de üstüne Türkiye Satranç Federasyonu Malatya İl Temsilcisi olduğun zaman daha çok sevindim. Çünkü çocukların, gençlerin önünü açacak, onlara güzellikler sunacaktın. Çanakkale Zaferi, 23 Nisan, 19 Mayıs, Cumhuriyet Bayramı Satranç Turnuvaları açılış, ödül törenlerine beni davet ediyorsun ara sıra. Emekli öğretmen olan bana bu güzel günlerin anlamı ve önemi üzerine konuşmalar yapmama olanak sağladın. Atatürk'ün cumhuriyeti emanet ettiği gençlerimizle, çocuklarımızla ilerleyen yaşımda beni tekrar tekrar buluşturdun. Onlara hitap ettim ve çok çok mutlu oldum. Şimdi de benim hakkımda gazetede yazı yazıyorsun ve beni unutmuyorsun. Sağolasın Cemalım. Buradan eski öğrencilerime ve tüm Malatyalılara selamlarımı sunuyorum.”    Muazzez öğretmenimin ilgi odağı olduğu bir etkinliğimizi anlatayım. Eczacılık Fakültesi Öğretim Üyesi ve aynı zamanda Malatya İş Kadınları Derneği ( MAİKAD ) Başkanı Prof. Dr. Göknur  Aktay ile birlikte bir program yaptık. Programın tarihini bir öğretmenler gününe denk getirdik. Muazzez Yılmaz öğretmenimi, okulumuzdaki öğretmenleri, velileri davet etik. MAİKAD üyesi hanımlar öğrencilerimize hediyeler getirdi. İkramlar oldu. Öğrencilerim, şiirler, skeçler, parodilerden oluşan gösterilerini sundular. Muazzez Yılmaz öğretmenim, kendi yazdığı kitaplarını dağıttılar. Benim ilkokuldaki zamanımı da içeren anılarını anlattılar. Şükran duygularımızı ifade eden plaketi Prof. Dr. Göknur Aktay ile birlikte öğretmenim Muazzez Yılmaz’a takdim ettik.   Bugün bu gazetede bu köşede yazı yazıyorsam, öğretmen olarak öğrencilerimi iyi yetiştiriyorsam, Uluslar arası Altın Kayısı Satranç Turnuvasının direktörlüğünü yapabiliyor, Malatya Büyükşehir Belediyesi, Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü, Türkiye Satranç Federasyonu kurumlarının yöneticilerinin aralarında köprü görevi yapabiliyorsam, bu özelliklerimi kazanmamın en başta gelen etkeni ilkokul öğretmenimden aldığım temel eğitimdir. Sayısız öğrencinin hayatlarını nakış nakış işleyen emekli öğretmenimin Malatyalılara selamı var.  Öğretmenime teşekkür ediyor, ellerinden öpüyorum.